Teresa Pągowska-Tomaszewska (ur. 12 czerwca 1926 w Warszawie, zm. 7 lutego 2007 tamże) – polska malarka, nauczyciel akademicki, profesor sztuk plastycznych (1988), od 1982 profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie[1]; przedstawicielka szkoły sopockiej i nowej figuracji, laureatka Nagrody im. Jana Cybisa (2001); związana z grupami Réalités Nouvelles oraz Nouvelle Ecole de Paris
W 1951 roku została absolwentką poznańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych , gdzie studiowała malarstwo i techniki ścienne pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego i Eustachego Wasilkowskiego.
W latach 1950–1964 pedagog PWSSP w Gdańsku , następnie przeprowadziła się do Warszawy. W latach 1971–1973 w łódzkiej PWSSP , następnie przez lata w warszawskiej Akademia Sztuk Pięknych. Od 1988 profesor tej uczelni.
Brała udział w licznych aukcjach charytatywnych w Polsce i za granicą, ostatnią pracę przekazała w ramach międzynarodowej akcji „Polscy Artyści Plastycy Dzieciom” dla Fundacji SERCE – Europejskie Centrum Przyjaźni Dziecięcej w Świdnicy.
Jest laureatką Nagrody im. Jana Cybisa (2000) i Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego przyznanej w 2002 r, w tym samym roku gdańska Akademia Sztuk Pięknych nadała jej tytuł doktora honoris causa[2]