Rafał Pomorski - (ur. w 1921 roku – zm. w 1974 roku) – artysta malarz, pedagog. Studiował w Instytucie Sztuk Plastycznych w Krakowie oraz w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych w Warszawie. Jego debiutem artystycznym był udział w krakowskiej wystawie Salonu Wiosennego w 1945 r. Od tego roku związany był też z katowickim Oddziałem ZPAP, jako jeden z jego założycieli. Jako nauczyciel akademicki wykładał w krakowskiej ASP, w jej filii w Katowicach na Wydziale Grafiki. W latach 1941 - 1974 prowadził tam pracownię malarstwa i był wieloletnim kierownikiem Katedry Kształcenia Ogólnoplastycznego. Przedtem był także nauczycielem w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych[1].
Początkowo zainteresowany był malarstwem abstrakcyjnym i doświadczeniami Marii Jaremy, później zafascynowany malarstwem Paula Cézannea skierował swoje zainteresowania na pejzaż. Własnego sposobu widzenia poszukiwał w motywach przemysłowych pejzaży Śląska[2]. W 1953 roku otrzymał nagrodę państwową III. stopnia[3].